Roberto Zucco

Van Bernard-Marie Koltès. 

Het centrale kwaad wordt verbeeld door Roberto Zucco. Hij werd gearresteerd voor de moord op zijn vader, maar is ontsnapt. Meteen brengt hij ook zijn moeder om. Het is niet zijn laatste slachtoffer. Zucco is onheil op pootjes. Auteur Bernard-Marie Koltès biedt voor zijn handelen geen sluitende psychologische verklaring. Het blijft bij vreemde, ontoereikende pogingen als ,,Ik vernietig de andere dieren niet uit kwaadaardigheid, maar omdat ik ze niet gezien en erop getrapt heb.'' 

Daarmee verschuift de aandacht naar de andere personages. Het is duidelijk dat zij het ongeluk niet proberen te ontlopen. Integendeel, ze lopen het met open armen tegemoet. De elegante dame in het park weigert haar autosleuteltjes aan Roberto af te geven, hoewel ze op die manier haar ongeluk kan afwenden. Het meisje dat zich door hem laat ontmaagden, weet dat haar familie haar zal verstoten. Precies daarom zoekt ze Roberto op. En precies daarom gaat ze nadien in de prostitutie. Niet omdat haar broer haar daartoe dwingt, maar omdat ze als hoer Roberto hoopt terug te vinden. Het kwaad heeft haar ouder, volledig gemaakt. 

Dat beseft ook de bejaarde heer, die per ongeluk in de metrogangen is opgesloten en op Roberto Zucco botst: het kwaad vervolledigt een mens. Dat is goed. Zo moet het zijn.